Από τις διαρκείς κατακλυσμιαίες αλλαγές στη φορολογία των επιχειρήσεων δε θα μπορούσαν να ξεφύγουν οι αγρότες. Οι κινητοποιήσεις που έχουν ως τώρα πραγματοποιηθεί είναι ισχυρές και προβλέπεται να εντατικοποιηθούν ακόμα περισσότερο. Στόχος της πολιτείας είναι να διευρύνει τα έσοδα της και βασικός τρόπος για να το επιτύχει είναι να ζητήσει ακόμα περισσότερα χρήματα από τους πολίτες.

Δεν έχει νόημα να γραφτεί ακόμα ένα κείμενο για το αν είναι σωστή ή λανθασμένη αυτή η επιλογή. Ούτως ή άλλως σε κανένα δεν αρέσει να πληρώνει φόρους ειδικά αν είναι αυξημένοι σε σχέση με το παρελθόν.

Κάνοντας όμως αναφορά στον αγροτικό πληθυσμό πρέπει να γίνει μνεία σε αγρότες, που μέσα σε αυτή την τρικυμία δοκίμασαν να κάνουν κάτι διαφορετικό, να μη μείνουν άπραγοι αλλά να πάρουν την τύχη τους στα χέρια τους. Αποφάσισαν να επιλέξουν ένα πολύ δύσκολο και χωρίς εμφανή προορισμό, δρόμο παίρνοντας μεγάλα ρίσκα και σαφέστατο κίνδυνο να παραστρατήσουν, να αποτύχουν και να χάσουν ότι χρήματα είχαν διαθέσει.

Τα παραδείγματα των αποτυχιών αρκετά, όπως όμως και τον επιτυχιών. Η διαδικασία της εξαγωγής είναι αρκετά γραφειοκρατική, εμπεριέχει πολλούς κινδύνους και προφανώς και το στοιχείο της αθέτησης συμφωνιών. Το βασικό όμως, το πρώτο στοιχείο που οφείλει να προσέξει όποιος επιθυμεί να μπει σε αυτή τη διαδικασία είναι η ποιότητα και η ασφάλεια του παραγόμενου προϊόντος. Η εξαγωγή οποιουδήποτε αγροτικού προϊόντος που απαιτεί να διαθέτει τα ποιοτικά χαρακτηρίστηκα που ζητάει η αγορά (σωστό σχήμα, χρώμα, γεύση κτλ) που συνηγορούν στην ποιότητα και να είναι κατάλληλο για κατανάλωση, είναι απαλλαγμένο από βλαβερές για τον άνθρωπο ουσίες (μικροβιακές, φυσικές, χημικές) που καθιστούν ασφαλές. Αν τα ποιοτικά χαρακτηριστικά διαφέρουν από χώρα σε χώρα και μπορούν μέχρι ένα βαθμό να προσαρμοστούν με σχετική ευκολία, τα πρότυπα καλλιέργειας που καθιστούν το αγροτικό προϊόν ασφαλές προς κατανάλωση είναι πολύ αυστηρά και δε χωρούν εκπτώσεις.

Το δύσκολο κομμάτι έρχεται από εδώ και μετά, όταν υπάρχει δηλαδή ένα ασφαλές και ποιοτικό προϊόν και μπορεί να διατεθεί προς κατανάλωση. Πρέπει λοιπόν να αναζητηθούν οι αγορές που θα διατεθεί. Το να βρεθεί η αγορά είναι το πιο δύσκολο βήμα. Υπάρχουν διάφοροι μέθοδοι. Μια περισσότερο γνωστή είναι η ενοικίαση ενός περιπτέρου λίγων τετραγωνικών μέτρων σε κάποια έκθεση αγροτικών προϊόντων του εξωτερικού. Το κόστος συμμετοχής είναι της τάξης των 4-5.000 ευρώ συν τα έξοδα μεταφοράς και σίγουρα δε θα σημάνει και την εύρεση πελατών που θα ενδιαφερθούν πραγματικά για να αγοράσουν το αγροτικό προϊόν.

Άλλη περίπτωση είναι μια συνεργασία με κάποιον εμπορικό αντιπρόσωπο που θα προσπαθήσει να ανακαλύψει αγορά για το παραγόμενο προϊόν. Δε σημαίνει βέβαια ότι θα το καταφέρει σύντομα ή ότι γενικά θα έχει κάποιο αποτέλεσμα. Κατά καιρούς πραγματοποιούνται διάφορα σεμινάρια από δημόσιους όπως η Ελληνική Εταιρεία Επενδύσεων και Εξωτερικού Εμπορίου (www.enterprisegreece.gov.gr) και ιδιωτικούς φορείς. Η αλήθεια είναι βέβαια ότι τα σεμινάρια που διοργανώνονται από ιδιώτες έχουν ένα κόστος συμμετοχής που ίσως δεν είναι πάντα εφάμιλλο των προσφερόμενων πληροφοριών. Για κάποιον όμως που δεν έχει καμία ιδέα για τις απαιτήσεις και την όλη διαδικασία σίγουρα η παρακολούθηση ενός τέτοιου σεμιναρίου θα έχει κάποια χρησιμότητα.

Σε αυτό το σημείο και μέχρι τη συγγραφή του επόμενου μέρους αναρτάται ένα μικρό βίντεο μιας από τις πολλές επιτυχημένες ελληνικές επιχειρήσεις εξαγωγής αγροτικών προϊόντων η οποία δημιουργήθηκε από νέους ανθρώπους που τόλμησαν το διαφορετικό. https://www.facebook.com/132909039328/videos/10153951497149329/

Για κάθε άλλη πληροφορία επικοινωνήστε με την Ελιά Μελετητική συμπληρώνοντας τη φόρμα επικοινωνίας  ή στα τηλέφωνα που βρίσκονται στην ιστοσελίδα μας.