Ο όρος μάρκετινγκ έχει εισαχθεί από τη δεκαετία του 1970 στην ελληνική κοινωνία και μέσα σε αυτό το διάστημα έχει ελληνοποιηθεί. Η ακριβής μετάφραση της λέξης είναι, αγοραλογία που αναφέρεται στην έρευνα αγοράς και τον τρόπο προώθησης προϊόντων.

Το μάρκετινγκ αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο της επιχειρηματικότητας το οποίο χρησιμοποιείται από πολύ μικρές, ατομικές, επιχειρήσεις ως και τις μεγαλύτερες πολυεθνικές. Σκοπός του είναι να ικανοποιήσει τις ανάγκες και τις επιθυμίες των καταναλωτών με τα προϊόντα που προσφέρονται από μια επιχείρηση.

Μεγάλες εταιρείες έχουν δημιουργήσει τμήματα μάρκετινγκ που στοχεύουν σε διερεύνηση κοινωνικών ομάδων, (άντρες, γυναίκες, έφηβοι, ηλικιωμένοι,  κτλ) όπου μέσα από έρευνες αγοράς, προσπαθούν να αφουγκραστούν το κοινό ώστε να κατευθύνουν την παραγωγή και να καλύψουν τις απαιτήσεις του.

Τι γίνεται όμως με τις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις που δεν μπορούν ανταπεξέλθουν στο κόστος δημιουργίας τμήματος μάρκετινγκ; Η απάντηση έρχεται μέσα από την προσωπική εμπειρία του καθενός ή μέσα από τις εμπειρίες άλλων επιχειρηματιών.

Ο  πιο βασικός παράγοντας του μάρκετινγκ είναι η επιχείρηση να παράγει/ προσφέρει καλό προϊόν/υπηρεσίες. Όσα χρήματα και αν δαπανηθούν για τη δημιουργία ενός ωραίου καταστήματος, μιας δελεαστικής βιτρίνας, τόσο πιο ‘‘πεταμένα’’ λεφτά θα είναι αν αυτά που προσφέρονται είναι υποβαθμισμένης ποιότητας.

Δεύτερος ουσιαστικός παράγοντας είναι η τιμή, η οικονομική αντιστοίχιση του ότι προσφέρεται σε σχέση με το πώς κατασκευάστηκε, που απευθύνεται, τι χρηστικότητα προσφέρει, πόσους ανταγωνιστές διαθέτει. Η τιμή διάθεσης θα πρέπει να ισορροπήσει τα προηγούμενα καθώς και να συνυπολογιστεί το περιθώριο κέρδους που θα προκύψει ώστε να καταστεί η επιχειρηματική δραστηριότητα βιώσιμη.

Τρίτος παράγοντας είναι τη διάθεση του προϊόντος. Που θα πωλείται το ότι παράγεται, σε ποια γειτονία, σε ποια πόλη, σε ποιο γεωγραφικό διαμέρισμα, σε ποια χώρα κ.ο.κ. Η απόφαση για το που θα δημιουργηθεί μια νέα επιχείρηση σχετίζεται με τα παραπάνω ερωτήματα, σε συνάρτηση βέβαια με το διαθέσιμο ποσό που μπορεί να δαπανηθεί μηνιαίως για την κάλυψη των υποχρεώσεων που θα προκύψουν. Άλλο ενοίκιο θα χρειαστεί  να καταβληθεί για ένα ισόγειο γωνιακό κατάστημα στο κέντρο μιας πόλης και άλλο σε πιο απομακρυσμένο σημείο.

Τέταρτος παράγοντας είναι η προώθηση του προιόντος/υπηρεσίας. Η πιο γνωστή μέθοδος προώθησης είναι οι δημόσιες σχέσεις. Δεν απαιτεί ιδιαίτερα κόστη βασίζεται αποκλειστικά στην πειθώ που διαθέτη ο ίδιος ο επιχειρηματίας που αναλαμβάνει να κάνει γνωστή την επιχειρηματική του δραστηριότητα  σε καταναλωτικό σύνολο, δημιουργώντας μια θετική εικόνα. Άλλη μέθοδος είναι η διαφήμιση, με την προϋπόθεση βέβαια ότι γίνεται στοχευμένα. Χωρίς να έχει προηγηθεί συγκεκριμένη έρευνα αγοράς, μια λιανεμπορική επιχείρηση μπορεί προσπαθήσει να προεξέχει από το σύνολο των ανταγωνιστών, διαφημίζοντας την πραμάτια της, σε διάφορα μέσα (ραδιόφωνο, τηλεόραση, ίντερνετ). Η αποτελεσματικότητα μιας διαφήμισης όμως σε μη στοχευμένο κοινό, προμοτάροντας απλά τα παρεχόμενα προϊόντα/υπηρεσίες αναμένεται να έχει περιορισμένη αποτελεσματικότητα.

Το μάρκετινγκ και η εφαρμογή του αποτελούν τμήμα της οικονομικής επιστήμης. Όλες οι επιχειρήσεις εμπλέκονται σε αυτή τη διαδικασία είτε συνειδητά είτε αντανακλαστικά. Σημασία έχει πόσο αποτελεσματικά γίνεται η κάθε ενέργεια.